شوق زندگي

سلام عزيز دلم بعد از يه وقفه طولاني به دلايل محدوديتهايي كه داشتم دوباره فرصتي پيش اومد تا مطالبي رو واست توي وبلاگت بنويسم. چند وقتيه كه فرصت زيادي واسه نوشتن ندارم بنابراين هر سري سعي مي كنم تا حد ممكن مختصر و مفيد بنويسم. حالا ديگه حرف زدنت واضحتر و شيرينتر شده, داستان تعریف می کنی, شعر می خونی و خودت از اينكه بقيه حرفات رو مي فهمند خيلي خوشحال مي شي. اخيرا به هر كي مي رسي بزرگ و كوچيك مي گي "سلام اسمت چيه؟"  عروسکاتو می گیری روبروی هم و صداشون رو در میاری طوری که صداشون با هم فرق داشته باشه بعد می گی سلام خوبی تجایی؟ میای بریم بازی؟ و ... از محبت و عاطفه و درکی که داری گاهی به عجب می افتم که واقعا تو دو سال...